In september vernam ik dat Ferenc na een jarenlange strijd is overleden en twee weken geleden overleed Evi. Dit raakte mij diep en ik vind het heel moeilijk om te bevatten, hoe oneerlijk is het elke keer weer als iemand de strijd tegen kanker moet opgeven.
Lieve Ferenc, jouw moed was altijd een voorbeeld voor mij.
Lieve Evi, jouw motto "Enjoy the simple things in life" is zo waar.
Met diep respect blijven jullie in mijn gedachten.
Vrijdag 31 oktober moest ik weer naar Groningen voor scan en bloedprikken. Het was weer een lange dag op het ziekenhuis. Mijn oncologe was er niet, het duurde langer dan normaal voordat we de uitslag kregen. De uitslagen van de MRI-scan en het bloed waren weer goed. We waren erg blij met dit goede nieuws. De bloedwaardes waren wel iets gestegen maar wel binnen de normen. Maar dat het is gestegen maakt ons wel zenuwachtig. Toen ik voor de tweede keer weer een tumor kreeg waren deze waardes ook verhoogd. Dit blijft dan wel tussen de oren zitten. De vorige keer had mijn oncologe voorgesteld om dan vanaf nu om de zes maanden te gaan. Dit lijkt voor mijn gevoel een hele lange periode zonder enkele controle, dat geeft mij onzekerheid. Dit wil ik nog met mijn oncologe bespreken. Eigenlijk wil ik gezien de bloedwaarden nog een keer controle over drie maanden.
Het gaat goed met me, heb niks te klagen. Ik voel me goed en doe leuke dingen. Ik ben begonnen met gitaarles, iets wat ik vanaf mijn tiende al wou doen, voordat ik ziek werd. Ik heb een bijbaantje voor een paar uurtjes in de week. Het is super om gewoon weer de normale dingen te kunnen doen net als iedereen.
Op 29 november ben ik officieel twee jaar "schoon". Twee jaar lijkt een lange tijd maar ik ben er nog niet. Elke dag sta ik er bij stil dat ik er nog ben. Ik blijf zeggen: "niets is vanzelfsprekend".
De afgelopen jaren zijn er vrienden afgehaakt, maar ik heb ook nieuwe vriendschappen gesloten. Zo heb ik voor een paar weken terug Maaike Kwant ontmoet. Zij maakt armbandjes met een mooi(e) woord/tekst er in, voor kinderen met kanker en andere ziektes. Zij wou mij ook graag een armbandje geven. Maaike, ik vind het heel bijzonder dat jij dit doet voor zoveel zieke kinderen, heb respect voor jou!
Ik heb besloten om vanaf nu te stoppen met schrijven op dit blog. Ik heb door de jaren heen mijn gevoelens en gedachten van mij af kunnen schrijven. Aan de andere kant hoop ik dat ik met mijn verhaal ook anderen tot steun heb kunnen zijn.
Ik wil nogmaals iedereen ontzettend bedanken voor de lieve woorden en reacties op mijn blog! Ik kan jullie niet vertellen hoe veel het de afgelopen jaren voor mij heeft betekend dat jullie met mij meeleefden en aan mijn dachten. Niet alleen de lieve reacties van familie, vrienden en kennissen maar ook juist de lieve woorden van onbekenden gaven mij kracht tijdens mijn ziekte, behandeling en de tijd erna.
Lieve, lieve mensen ik dank jullie allemaal zeer voor jullie steun.
Al gauw komt mijn favoriete feest van het jaar weer...Kerst...en ik wens jullie allen heel veel goeds en gezondheid toe voor de toekomst.
Heel veel liefs,
Aylin
6 opmerkingen:
Hallo Aylin,
Je schrijft helder, als altijd, over de mooie dingen, de verdrietige, over je onzekerheid...
Ik ben blij dat de uitslag van de scan goed is. Kan me voorstellen dat de verhoogde bloedwaardes je onzeker maken. Ik hoop dat de oncologe meegaat in jouw wens om over 3 maanden weer een controle te doen. En ik hoop dat de waarden dan weer beter zijn.
Gelukkig voel je je goed en geniet je van de dingen die je doet.
Door te stoppen met het blog sluit je een hoofdstuk af voor mijn gevoel. Ik vond het heel bijzonder om je de afgelopen jaren te kunnen volgen. Dat je zelf je gevoelens en ervaringen onder woorden bracht. Bedankt daarvoor! Fijn dat het je geholpen heeft en dat je er nu voor kiest dat het goed is geweest.
Je blijft in onze gedachten en we gaan elkaar vast weer eens zien.
Heel veel liefs, ook van Marco!
Carin
Dag Aylin,
Ik sluit me aan bij wat Carin heeft geschreven. Ik snap dat je op een gegeven moment je blog en een zware periode in je leven af wilt sluiten.
Wens je alle goeds!
Hey mooie meid!
Wat fijn dat alle uitslagen weer goed waren! Wat kun je toch ontzettend mooi schrijven. Ik wil je bedanken voor het delen van gebeurtenissen en je gevoelens in dit blog. Ik snap heel goed dat je onzeker bent, vooral als je ziet wat er allemaal om je heen gebeurt. Ik vind het ontzettend knap hoe je hiermee omgaat, het is zo verdrietig allemaal. Ik blijf je een kanjer vinden, diepe buiging xxx
Liefs Monique Reinerink
Hoi Aylin,
Ook ik wil je danken voor de geweldige spirit die jij door de jaren heen hebt laten zien, hier op je blog en op school! Het is geweldig dat het goed met je gaat, ik wens je dan ook heel veel goeds toe, nu en in de toekomst.
Heel veel liefs,
Reinout.
Hoi Aylin,
Fijn dat je je goed voelt en dat je steeds meer de 'gewone' dingen van het leven oppakt. Bestaan die wel? Voor jou zijn gewone dingen dus eigenlijk best wel bijzonder. Houd dat maar zo. Wordt het ook nooit (vervelend) gewoontjes... Sleur... alleen dat woord al...
Goed van die gitaarlessen, hoor. Ook bijzonder. Ik snap dat je stopt met je blog. Toch vind ik het ook wel jammer: toch weer spannende 3 maanden in het verschiet. Hoe gaat dat aflopen? Vast wel goed, denk ik, maar dat wil ik dan zelf weer graag bevestigd zien. :) Hoe dan ook, Ik wens je alvast een sprankelend 2015 toe en hoop je nog vaak te zien /spreken in ons dorp of op school (De Hooiberg)Je bent altijd welkom. Nog steeds. Dag lieverd,
Chris Hofman.
Aylin, met veel respect heb in veel verhalen van je gelezen en daar ben ik diep van onder de indruk.
Je kan trots zijn op jezelf hoe je dit alles hebt doorstaan en hebt kunnen vertellen in je blog.
Ik wens jou en jullie gezin het allerbeste en een lang gelukkig leven.
Gr. Roberto
Een reactie posten