Aylin Harink

Aylin Harink

zondag 11 maart 2012

Een weekje thuis

Het is fijn om weer thuis te zijn, en het is leuk om tussen je eigen spullen te zitten, en wat lijkt alles toch weer ruim en groot, haha. Thuis is er meer rust, in het ziekenhuis ging alles maar door, de geluiden van de infuuspalen en iedereen moet wat van je. Ik heb veel geslapen, was ontzettend moe en sta nog elke dag op met spierpijn. Ik wilde van alles doen, maar dat viel een beetje tegen, het ging gewoon niet. Afgelopen maandag ben ik wezen bloedprikken in het ziekenhuis in Enschede. Het HB en de trombo's waren laag. Woensdag heb ik in het ziekenhuis een bloedtransfusie gehad. Daar knapte ik weer wat van op.

Vrijdag zijn we voor controle naar Groningen geweest. Bij het bloedprikken daar, bleken mijn leuco's te zijn gedaald. Dit komt omdat ik maandag mocht stoppen met de neupogen-spuiten. Het bloed moet het nu zelf gaan doen maar dat komt wel weer. Mijn weerstand is ook nog laag.
Het is nog niet duidelijk wanneer ik kan beginnen met de bestraling omdat mijn trombo's te laag zijn. Deze moeten minimaal 50 zijn voor de bestraling mag beginnen. Nu zitten ze nog maar op 12. Aanstaande dinsdag moet ik opnieuw bloed laten prikken in Enschede en dan zien we wel weer.

Omdat ik alweer een week alles zelf eet en drink mocht de sondeslang eruit. Ik was ook niet eens afgevallen, integendeel ik heb zelfs nog een dik gezicht van de dexamethason en de prednison die ik heb gehad. Maar ook dat gaat wel weer over.

Ik heb bezoek van mijn familie en vriendinnen gehad deze week. Het was erg leuk om ze even weer te zien. Het was vandaag mooi weer en ik heb voor het eerst weer een stukje buiten gewandeld in het bos. Het valt nog niet echt mee want ik heb een heeeele slechte conditie, maar daar ga ik aan werken.

Aylin

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Ha die Aylin,

Wat heerlijk om weer nieuws van jou te lezen en super dat je vandaag van de zon hebt genoten! Het was heerlijk buiten, wij hebben ook de lente opgesnoven.
Fijn dat je zo geniet van het thuis zijn. Jullie allemaal denk ik! Ik hoop dat je gauw een beetje verder aansterkt dan heb je ook meer energie om je conditie weer op te bouwen. Stapje voor stapje, je komt er wel! Ik vind het geweldig zoals je het doet!!!

Een dikke knuffel,

Ine en co.

Anoniem zei

Hoi Aylin,

Zoals je het schrijft lijk je zelf een dokter, je weet al precies wat alles betekent. Dit vind ik heel knap. Wij wandelden vandaag langs je huis en vroegen ons af hoe het met je gaat. Fijn om weer nieuws van jou te lezen.
Groetjes van Ryan, Brent, Sean,
Martin en Ellen

Anoniem zei

Meid, wat heb je weer veel moeten doorstaan; konden we allemaal maar een deel van je overnemen. Gelukkig zijn jullie nu heerlijk samen thuis; rust, geborgenheid en heerlijk jezelf kunnen zijn en het gewone thuis-leven weer te ervaren. Dikke knuffel van Janet

Anoniem zei

Hallo Aylin,

Het lijkt me moeilijk om te accepteren dat je nog niet de dingen kunt doen die je zou willen doen. Om geduld te hebben, terwijl je al zoveel geduld hebt moeten opbrengen.
Fijn dat je nu geen sonde meer hoeft, dat je zelf kunt eten en drinken.
Ik hoop dat je je elke dag sterker gaat voelen en dat je aan het einde van de week nog meer van het lenteweer kunt genieten.

Veel liefs, Carin

Anoniem zei

Hoi Aylin,

Zo te lezen begin je al weer aardig je draai te vinden en alles met kleine stappen. Dit kan ook niet anders omdat je veel energie en conditie verloren hebt. Mooi dat je weer op je eigen stek bent met alle vertrouwds om je heen. Geniet er dan ook maar van en geleidelijk aan komt het allemaal wel weer goed. De groetjes aan de rest van de familie.
Johan Peddemors

corrine zei

Lieve Aylin, Fijn dat je thuis bent, we denken regelmatig aan jou en je krijgt vanuit Dedemsvaart een hele DIKKE KNUFFEL!!!
Liefs Bennie,Corrine,Niels,Debora**

Anoniem zei

Lieve Aylin,

Wat was het ontzettend leuk dat je vandaag weer even bij ons op school was!!! Fijn dat je, je weer een beetje beter voelt. Lekker verder aansterken en je conditie weer op te bouwen. Geniet de komende dagen van het mooie weer en tot gauw!

Lieve groet,

Ingrid Deterink